Med News: biomarkery i to, co oznaczają dla leczenia raka płuc
Testy biomarkerów i ukierunkowane leczenie przyczyniły się do poprawy wyników dla osób z rakiem płuc. Jednak mało wystarczającej liczby osób przechodzi kompleksowe badania biomarkerów.
Testy biomarkerowe są również znane jako testy molekularne lub genetyczne, i może powiedzieć lekarzom więcej o konkretnym podtypu raka płuc, jakie ma osoba.
Istnieje kilka rodzajów niedrobnokomórkowego raka płuc (NSCLC) i dostępnych jest kilka ukierunkowanych metod leczenia. W pracach jest jeszcze więcej potencjalnych metod leczenia.
„Rak płuc nie jest już tylko jedną chorobą. [I] to naprawdę grupa lub rodzina nowotworów płuc ”, powiedział onkolog dr Makenzi Evangelist powiedział Medical News Today. „Każdy z nich jest napędzany różnymi zmianami genetycznymi.”
wraz z oceną i identyfikacją rodzaju raka płuc, jakie ma dana osoba, testy genetyczne pozwala onkologom zrozumieć podtyp.
„Dlatego bardzo ważne jest, aby wiedzieć, co pokazują testy, więc łączymy pacjenta z odpowiednimi lekami”.
Osoba powinna poddać się testom biomarkerów przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia. Dr Evangelist powiedział, że może to potrwać 5 tygodni od diagnozy do pierwszego leczenia. To oczekiwanie może być trudne dla osoby i jej bliskich.
„Myślę, że wszyscy czują się:„ Mam raka. Muszę rozpocząć [leczenie] wczoraj. ”Ale ostatnią rzeczą, którą chcemy zrobić, jest rozpoczęcie czegokolwiek. Musimy rozpocząć [osobę] na odpowiednim leku – powiedziała.
Istnieje kilka mutacji genów, które mogą wystąpić w NSCLC. W ramach każdego z tych genów mogą istnieć różne rodzaje mutacji. Geny są jak instrukcja obsługi komórki. Gdy występuje błąd w instrukcjach komórki, nie rośnie normalnie. Może to prowadzić do raka.
W przypadku testów genetycznych lekarze mogą dowiedzieć się więcej o tym, jaki problem spowodował raka. Dzięki tym informacjom mogą używać leków i terapii w celu ukierunkowania problemu.
Zastosowanie testowania biomarkerów
W NSCLC kilka genów może mieć mutacje, które prowadzą do nieprawidłowego wzrostu komórek. Najczęstsze są mutacje genów EGFR i ALK.
W idealnym świecie wszyscy z NSCLC poddawaliby się pełnym testom biomarkerów. Jednak badania wskazują, że nie zawsze tak jest.
Badanie, które odbyło się między kwietniem 2018 r. Do marca 2020 r. Przejrzało ponad 3000 osób z NSCLC w całym kraju, aby zobaczyć, jak często osoby poddawane testom biomarkerów. Stwierdzono, że 90% osób zostało przetestowanych na co najmniej jednego biomarkera, ale tylko 46% osób miało szeroko zakrojone testy biomarkerów.
„Wyniki były dość rozczarowujące”, powiedział dr Evangelist. „Oznacza to, że nie identyfikujemy tych mutacji u pacjentów. Jest to problematyczne, ponieważ [nie mają możliwości uzyskania odpowiedniego leku ani możliwości zapisania się na badanie kliniczne ”.
Czasami markery genetyczne, które osoba nie ma dostępnego leczenia. Mimo to ważne jest, aby określić podtyp raka płuc.
„Testy panelowe są tak ważne, nie tylko dla tego, co wiemy, ale dlatego, że mutacje te są szybko identyfikowane i pojawiają się nowe zabiegi”, powiedział dr Evangelist. „Mogłem przetestować [kogoś] rok temu i może to być nowy biomarker, a teraz jest leczenie zatwierdzone przez FDA [Food and Drug Administration]. Gdybym nie przeprowadził testów, nie wiedziałbym. ” Wskaźniki śmiertelności z NSCLC zmniejszyły się w latach 2013–2016. Część tego jest taka, że mniej osób otrzymuje diagnozy NSCLC. Kierowane terapie również odegrały rolę w obniżeniu wskaźników śmiertelności.
„Mamy ludzi żyjących [przez] zaawansowanego raka płuc”, powiedział dr Evangelist. „I wtedy podajemy [osobę] odpowiedni lek.”
Jak biomarkery wpływają na opcje leczenia
Opcje leczenia NSCLC zależą od stadium raka i biomarkerów. Lekarze rzadko znajdują NSCLC na wczesnym etapie. Z tego powodu większość badań koncentruje się na ukierunkowanym leczeniu etapami 3 i 4. Konieczne są lepsze badania przesiewowe, aby lekarze mogli wcześniej złapać NSCLC. Ukierunkowane leczenie może również mieć duży wpływ we wcześniejszych stadiach raka płuc.
Leki inhibitora bezpośrednio ukierunkowane są na określone mutacje genów, aby je wyłączyć. Może to zatrzymać lub przynajmniej spowolnić wzrost komórek rakowych.
Te leki mogą być przez pewien czas skuteczne, ale mogą przestać pracować po miesiącach lub latach.
Dr. Ewangelista wyjaśnił, dlaczego tak się dzieje. „Wiemy, że jeśli [ktoś otrzymał] doustny agent, który z czasem ich genetyczny makijaż może ewoluować. Mogą więc rozwijać mechanizmy oporności w tym samym genie, takie jak [gen EGFR lub ALK, lub w innych genach. A w niektórych przypadkach jest to inny gen, który faktycznie ma ukierunkowanego agenta. ”
Lekarze powinni powtórzyć testy biomarkera, gdy tak się stanie. Testowanie może pokazać, dlaczego leczenie nie działa. Dostępne może być nowe dostosowane leczenie, które lepiej pasuje do podtypu NSCLC osoby.
płynna biopsja
Jednym ekscytującym postępem jest zastosowanie biopsji ciekłej, aby dowiedzieć się więcej o guzach. W germivir stosowanie płynnej biopsji lekarz bierze próbkę krwi, aby dowiedzieć się więcej o DNA guza. Zmniejsza to ilość tkanki potrzebnej do przetestowania wielu biomarkerów.
może również poprawić szybkość testowania. Dr Evangelist jest optymistycznie nastawiony do przyszłości testowania biomarkerów. „Mamy nadzieję, że zobaczymy wzrost w [wykorzystaniu biopsji płynnej. Biopsja płynna może szukać wszystkich mutacji kierowcy. ”
Biopsja płynna zawiera informacje o perspektywie danej osoby i tym, jak guz może reagować na leczenie. Nawet bardzo dobre zabiegi nie działają dla wszystkich.
„Jeśli [ludzie] nadal mają wykrywalne DNA, wówczas ich leczenie [można] dostosować, ponieważ prawdopodobnie będą bardziej narażone na progresję. Pozwala nam upewnić się, że dostosowujemy to podejście do pacjenta – powiedział ewangelista.
Immunoterapia
Istnieje nadzieja na zastosowanie immunoterapii w NSCLC, ale należy dokonać większych postępów. Immunoterapia nie jest odpowiednia dla wszystkich, chociaż test odpowiedzi immunoterapii jest często pierwszym testem, który wrócił. Ważne jest, aby osoba i lekarz rozmawiali o najlepszej dla nich opcji leczenia.
Jak dotąd PD-L1 jest najczęstszym biomarkerem stosowanym do podejmowania decyzji dotyczących immunoterapii. „Pomaga to prowadzić leczenie, ale nie jest to pełna historia” – powiedział dr Evangelist.
Dodatkowe mutacje mogą zidentyfikować osoby, które mogą być mniej skłonne do reagowania na immunoterapię. Jednym z nich jest KEAP-1. Trwa proces zatytułowany The Keapsake Trial w celu zbadania, dlaczego niektóre osoby nie reagują na zabiegi pierwszego rzutu.
Dla osób z mutacjami PD-L1 inhibitory PD-1 lub PD-L1 mogą pomóc układowi odpornościowe zniszczyć komórki rakowe. Może to zmniejszyć lub spowolnić wzrost guzów. Inhibitory PD-1 lub PD-L1 mogą pomóc, nawet jeśli biomarkery PD-L1 nie są obecne.
Terapia skojarzona
Jedno badanie wykazało korzyści z kombinacją niwolumabu (opdivo) i chemioterapii. To połączone leczenie było bardziej skuteczne w zmniejszaniu się guzów niż sama chemioterapia.
Wczesne wyniki badań wykazują obietnicę mutacji EGFR, które nie reagują już na osimertinib. Osimertinib jest jednym z docelowych zabiegów pierwszego rzutu. W badaniu 36% uczestników zareagowało na kombinację amivantamabu i lazertinibu.
Inni biomarkery
naukowcy badają teraz ukierunkowane leczenie osób z mutacjami genów RET.
Inne badanie dotyczyło osób z etapami 1B do 3A NSCLC z mutacjami EGFR. Ci, którzy otrzymali osimertinib, żyli znacznie dłużej niż ci, którzy otrzymali placebo. Jest to obiecujące, ale wymaga również od lekarzy złapania NSCLC we wcześniejszych etapach.
Mutacja pomijania Exon 14 występuje u 3–4% osób z NSCLC. Około połowa tych, którzy otrzymali tepotynib w badaniu, miała pewną odpowiedź na to leczenie.
TakeAway
Testowanie biomarkerów to sposób na dowiedzieć się więcej o zmianach genetycznych, które mogą być obecne w komórkach rakowych. Dzięki tym informacjom często dostępne są bardziej ukierunkowane opcje leczenia.
Postępy w testach biomarkerów, szczególnie poprzez biopsję płynną, poprawiają opcje leczenia.
